Wat is yoga? Of misschien beter nog: wat is yoga niet? Yoga is in ieder geval niet kijken hoe je het beter kunt doen dan je buurman of buurvrouw. Die doen niet ter zake. Elk mens is toch weer anders, niet alleen stoffelijk maar ook geestelijk. Wat voor de een heel makkelijk is kan voor de ander moeilijk zijn. En andersom. Los van waar ’t over gaat. Bij yoga gaat het over een naar binnen keren van de aandacht; voor de verandering eens aandacht aan jezelf besteden in plaats van aan al die dingen die om je heen gebeuren. Zelfverdieping. Dat kan op duizendeneen manieren. Je kunt gaan schilderen, gedichten gaan schrijven, muziek gaan maken, je storten in mindfulness, Gestalt of een of andere therapeutische stroming. Of verdiep je in de raadsels van Zen, lees de Tao Teh King. Of ga een of andere yoga beoefenen (het lijken er tegenwoordig steeds meer te worden).
Als je hatha yoga kiest onderzoek je -zo op het oog- vooral je lichaam, je verbetert daarmee je lichaamsbewustzijn. Daarbij gebruik je adem en aandacht. Misschien wel vooral aandacht. Wat mij betreft of je nu schildert, gedichten schrijft of yoga beoefent: aandacht is wat telt. Volledige aandacht. Van je tenen tot je kruin. In dat oude boek over yoga van Patanjali, de Yoga Sutra’s, stond het al:
Concentratie, of Yoga, is het verhinderen van de wijzigingen van het denkend beginsel.
Bij het onderzoek naar wie je bent, naar hoe het bij jou gaat, helpt het als je in staat raakt om de voortdurende maalstroom van gedachten wat te vertragen of liever nog voor even tot stilstand te brengen. Pas als het stiller wordt binnenin je kun je eens rustig gaan kijken wat zich daar eigenlijk zoal afspeelt …